“Sözleriniz miydi sizi değerli kılan yoksa sizin değeriniz miydi sözlerinizi manalandıran.”
Sözlerinizden mana çıkartamıyorlarsa duygularınızı dile getirecek başka şeyler vardır. Bir insanın duygusunu dile getirmek için illa söze gerek mi vardır?
Gözyaşını saklamak niyedir? O bir duygu tezahürü değil midir?
Mevlana’nı dediği gibi ; ”Akarsu nerede ise orası yeşerir , gözyaşı varsa rahmet gelecektir.” Duygularınızı en iyi gözyaşı manalandırır. İnsanların sözlerinde mana arama çabasına girmeyin, insanların duygularını dile getirmelerini bekleyin. Her bekleyişin sonunda sizin de sözlerinizin mana kazandığını göreceksiniz.
Bir sözdür her şeyi değiştiren ve yine bir sözdür hayatınızı yönlendiren. Sözler beyninizin size bir oyunudur aslında. Sözler sizin fikirlerinizdir. Fikirleriniz ise sizin duruşunuzu ve yerinizi belirler. Sözleriniz bazen de sizin sırtınıza yüklenmiş bir yüktür, sizi zorlar.
“Feinne meâl usri yüsran inne meâl usri yüsra.” (inşirah suresi 5.ayet)
“ŞÜPHESİZ GÜÇLÜKLE BERABER BİR KOLAYLIK VARDIR”. O halde;her sözünün altında bir mana bir kolaylık ara.
Benim de aklıma bir söz takıldı. Nasıl söylenecekti bu kelime,nasıl telaffuz edilecekti? Sıklıkla söylememiz gereken bu söz beni düşündürüyordu.
Aklıma düşen bu kelime HAMD’dı. Kainatta yaratılmış ve yaratılmakta olan tüm varlıkların Allah’ın bir lütuf’u ve kudreti olduğunu anlatan mükemmel bir kelimeydi. “Hamd, Allah’a mahsustur” öyle ise; kainatın yaratıcısı olan Allah’a hamd etmek gerekir.Çocuklara öğrettiğimiz dilde ise teşekkür etmek gerekir.
Hamd ruh beden ve aklın birlikte hareket ederek kullanabilecekleri bir kelimeydi.
Belki de hamd kainattı velveleye veren, insanları düşündüren,insanları kendine getiren ve insanların tefekkürün arkasına sığınmalarını sağlayan müthiş bir SÖZDÜ…vesselam!
Ankara Aralık/2011