PAPATYA ÇİÇEĞİ
Bir papatya var elimde
“Beni seviyor musun?” diyorum ona
Susuyor, bakıyor yüzüme
Bir daha soruyorum
“Beni seviyor musun?”
Yine susuyor
Galiba anlamıyor beni
Haykırıyorum
“Beni seviyor musun?”
Şiddetli bir rüzgar yere düşürüyor ikimizi
Ayağa kalkıyorum
Tam yine soracakken “Beni seviyor musun?” diye
Şaşırıyorum
Bu güzel papatyanın çiçekleri uçmuş
Rüzgar savurmuş ötelere
Geniş bir yaprağı kalmış sadece
Kalbe benziyor
Meğer bir gönül çiçeğiymiş bu papatya
Sevgileri saklarmış yapraklarında
Gece gündüz demeden; vazgeçtiren,
yıldıran, hayal kıran her şeye karşı gelirmiş
“Ben papatyayım.”dermiş
“Ben sevgililerin dert ortağıyım
Ben sevgililerin dayanağı,
Hayatın anlamıyım
Dokunmayın bana da sevgileri koruyayım.”
O küçücük gövdesiyle savunurmuş sevgileri
Meğer bir aşk çiçeğiymiş bu papatya
Bir papatya çiçeğiymiş.
Elif ÖZDEMİR ANKARA/2012