Genç Dergisinin Ocak sayısını okurken Refif Ziyade’nin o muhteşem şiirinde takılıp kaldım.
Hani şu;
‘Bugün bedenim tv’de yayınlanmış bir katliamdı.’ diye başlayan
‘Biz Filistinliler her sabah dünyanın geri kalanına hayatı öğretmek için uyanıyoruz bayım!’ diye biten şiir.
Ne güzel insansın sen Refif ziyade ruhuna,ağzına,gönlüne sağlık…
Bu muhteşem şiiri tam 5 kere okudum her okuyuşta tekrar sarsıldım,ürperdim,korktum,…
‘içime baktım sabredecek gücü bulmak için
Fakat dilimin ucunda sabır yok
Bombalar düşerken gazze’ye
Sabır terk etti beni’
Bu dizeler beynimde yavaş yavaş yer etmeye başladı.her okuyuşta gözümde farklı farklı görüntüler oluştu ve belki de zülfiyare dokunmak istedim Filistin için bir yazı yazmak istedim
Çünkü ilk defa bir yazımı yazmaya karar verirken kalbimde müthiş bir hüzün vardı ve ilk defa bir yazımı yazmaya başlamadan kimlere ithaf edeceğim baştan belliydi.
Her sabah dünyanın geri kalanına hayatı öğretmek için uyanan Filistinlilere ithafımdır…
Filistin:dünyaya hayatı öğretenlerin ülkesi
Filistin:dünyayla baş etmeye çalışanların ülkesi
Filistin:gökyüzleri karanlıkken ışığı görmeye çalışanların ülkesi
Filistin:renkli hayallere sahip çocukların ülkesi
Filistin! Filistin! Filistin!
Aslında 2 ay önce başladığım ve sonunu getiremediğim bir yazımdır bu. Filistin’de çocuk olmak nasıldır sorusu aklıma takıldığından beri hissettiklerimdir,dualarımdır ve aminlerime karışan gözyaşlarımdır bu yazı…
Aslında ben sizlere sayfalarca yazı yazabilirim,ellerim ağrıyana kadar gözlerim şişene kadar onların acılarını hissedinceye kadar yazacaklarımın hepsi boğazımda düğümlenip kağıdıma dökülmeyi bırakıncaya kadar ama ne benim yazıp hissettiklerim ne sizin okuyup hissettikleriniz onların yaralarını sarmaz dertlerine çare olmaz biz sadece onların kalplerine HİCRET edebiliriz…
Filistin’de çocuk olmak nedir?çocuk olmak nedir? Filistin nedir?
KORKMA TEŞBİHTE KUSUR OLMAZ!!!
kalbinin titremesi,küçücük gözlerinden dökülen iki damla yaş,boğazında düğümlenen sözcüklerin,mermi seslerinin kulağında bıraktığı uğultular,oynamak istediğin ama izin vermedikleri oyunların, çocukluğunun ellerinin arasından kayıp gitmesini çaresizce izlemen gökyüzündeki uçurtmanın bile özgür olamaması ve hıçkırıkların duyulmasın diye ağzını elinle kapatmandır işte Filistin’de çocuk olmak böyle bir sabaha uyanmaktır yada hiç uyumamış olmaktır.
Yada tüm bu yaşananları uzaktan seyretmek dua etmek ve bir gün onların yanında olacağın günü sabırla beklemektir.
Aslında sorun ne biliyor musunuz?
Filistin de çocuklar ömrünün baharında ‘özgürlük’ kelimesinin bedelini ödüyor…
İşte bu benim çok ağırıma gidiyor…
Allah şahidiniz olsun çocuklar yarım asır süren mücadelenize…ve helal edin hakkınızı yanınızda olamadığımız için…
Bütün bu duyduklarınla,hissettiklerinle
İmdi,lütfet de söyle bana a dostum,nicedir içinde kıvrandığımız bu nokta’nın bizatihi kendisi niçin hiç ki
Bu yazıyı gönlünde hisseden herkese gönülden selam olsun…
BÜŞRA TOPCU
ANKARA/NİSAN/2013