Hayal denir geçer, demem benim yeter var olmak için ;hayaller içimde, ben bende olurum.
Bu bir oluş ki benliğimi hayal eder benliğimi yaparım. Ben benim içimde hayalmişim de oluşurmuşum, tekrar,tekrar… Bir döngü süregelirmiş içimde… Ben beni hayalde hayal edermişim, bu hayalleri veren Rabbim bir döngü vermiş içimde ; hayalleri tekrar ,tekrar gören ve yaşayan imişim…
Bir hayalimde köle imişim, forsa misali, vatanından uzak yanlız başına ,bir fidan imiş benliğim, zalime zalimliğini bildiren Seyf-ul Had imişim. Ben kendimi görmem, benliğimi görür,kendim olurum hayalimde.
Bu seyf, tüfeng alıp cihad eylermiş haçlıya da ben sadece yazar ve kurgularmışım düşümde. Kendimi bulur cihad içinde, bir iki kılıç ben sallar imişim kafirin üstüne. Hayallerimde savaş imişim, barışla birlikte refah imişim hayallerime,Fatih misali fetih eyler,Devlet büyütürmüşüm, Büyüttüğüm devlet ise hayalmiş.Ben hayali büyütmüşüm, o da beni büyütürmüş… Sakin ve sessizce. Onca harbe rağmen.
Bir er olmuşum Selim yanında, Mercidabık önlerinde ,dostlarımla sırt sırta imişim çünkü hayallerimi ona yöneltirmişim. Abdülhamit beni gönderirmiş bilgileri elde et diye,Çanakkale önlerinde,İstiklal harbinin ön siperlerinde az bulunmamışım…
Kim hayal kurmaz ki benim gibi ve kim en yakın arkadaşının hayal olabileceğini bilmez ki. Ne sebeple ki hayalleri gerçeklerle yaşamak bu kadar zor imiş…
Çocuk misali kur hayalini, düşünme derin derin… Bekle, işte geliyor hayallerin sana doğru usul usul… Yaşa onlarla ki yaşayasın, Ben gibi ey dost, Bir hayali yaşa kendinle…
Ben bir hayal imişim kendi içimde,ve hep hayallerle yaşarmışım…
Ahmet AKÇADIRCI EKİM/2017 ANKARA