ÖĞRETİLMEYEN

ÖĞRETİLMEYEN ‘Adıyla’ seslenmek gerek bu alemde her zerreye. Kişilerden, şehirlerden öte; ‘hallere’ adıyla hitap etmek gerek. Zira öyle başladı kitap: ‘adıyla, ismiyle’ …

 ESKİ PARANTEZ

 Ağlarken bir insan ne kadar da masumdu, çaresizliği, acizliği ve kabullenmişliği, razı olmuşluğu belirirdi gözyaşlarında. İnsan ağlarken daha bir insan olurdu. Sanki dünyaya ruhundan bir […]

ÜZÜLME

Bilemem ben, kusura bakma, hüküm veremem kendimce. Yeremem seni, üzemem hakkım yok buna. Söylerim evet, konuşurum seninle, anlatırım güzelce, kalbine değen cümleler söyleyecek kadar güzel […]

TEBESSÜM

TEBESSÜM Her gecede yıldız vardır. Çünkü yıldız, geceyi anlatır.  Minik bir ışıltı ister kalp, Günün yorgunluğundan bıkmıştır. Kırgınlıklarını da, mutluluklarını da hatırlamıştır. Belki de tekrar […]